دانستنی‌های تنیس روی میز

تنیس روی میز به عنوان پینگ پنگ معروف است. دو یا چهار بازیکن روی یک میز با استفاده از راکت‌های کوچک و یک توپ کوچک سبک، بازی می‌کنند. توپ توسط حریف پرتاب شده و در روبه‎روی هر بازیکنی  به میز اصابت می‌کند و بازیکن با ضربه مجدد آن را به طرف مقابل ضربه می‌زند. آگاهی از دانستنی‌های تنیس روی میز برای هر بازیکنی لازم است تا بتواند به خوبی بازی کند.

یک بازی سریع با واکنش‎های سریع انجام می‌گیرد. این ورزش در سال ۱۹۲۶ تاسیس شد و  توسط سازمان بین‌المللی تنیس روی میز که ۲۲۶ عضو دارد، اداره می‌شود.
قوانین رسمی در دستورالعمل ITTF مشخص شده است. از سال ۱۹۸۸ به بازی‌های المپیک راه یافت. این ورزش در انگلستان به وجود آمد.
نسخه‌های موقت بازی توسط ارتش بریتانیا در هند حدود سال‌های ۱۸۷۰-۱۸۶۰ توسعه پیدا کرد.
برای یک بازی حرفه‌ای به میز تنیس استاندار نیاز داریم، برای ساخت میز تنیس رعایت استاندارهای لازم، ضروری است تا بازی به بهترین شیوه اجرا شود.

جیمزوای گیب یکی از علاقه‎مندان برتیانیایی توانست گلوله‌های سلولوئیدی را با جدا کردن یک ورقه دایره‎ای ضخیم برای ساخت راکت استفاده کند، که برای این بازی ایده‎آل بود.
مسابقات غیر‎رسمی در سال ۱۹۰۲ برگزار شد. ITTF در سال ۱۹۲۱ تاسیس شد و در سال ۱۹۲۶ به نام انجمن تنیس روی میز انگلیس تغییر نام یافت.
در سال ۱۹۲۶ لندن اولین میزبان این مسابقات بود.

انگاربرن در کتاب “ستاره سرخ روی چین” گفت که نیروهای کمونیست در جنگ داخلی چین اشتیاق زیادی به بازی انگلیسی تنیس روی میز داشتند.

میز تنیس | برنا یوز توپ‌های قدیمی ۳۸ میلیم‎تری (۱.۵۰ اینچ) دو اکتبر سال ۲۰۰۰ به‎طور رسمی با توپ ۴۰ میلی‎متری (۱.۵۷ اینچ) تعویض شدند که باعث افزایش مقاومت توپ می‌شد و در کاهش سرعت بازی هم تاثیر داشت. سیستم امتیازدهی از ۲۱ به ۱۱ تغییر کرد. توپ باید حداقل ۱۶ سانتی‎متر در هوا اوج گرفت.

توپ

قوانین بازی با توپی با وزن ۲.۷ گرم (۰.۰۹۵ اونس) و قطر ۴۰ میلی‎متر (۱.۵۷) انجام می‌شود. طبق قوانین توپ باید ۲۶-۲۴ سانتی‌متر ارتفاع بگیرد و از ارتفاع ۳۰.۵ سانتی‌متر روی یک بلوک فولادی استاندارد رها شود.
توپ به رنگ سفید یا نارنجی یا مات می‌باشد. مثلا توپ سفید روی یک میز سبز یا آبی بهتر مشخص می‌شود. توپ ۴۰ میلی‎متر بعد از بازی‌های ۲۰۰۰ معرفی شد.

میز

میز  ۲.۷۴ متر (۹ فوت) طول، ۱.۵۲۵ متر (۵ فوت) عرض و ۷۶ سانتی‌متر ارتفاع دارد. با سطح بازی یکنواخت و به رنگ مات می‌باشد که به دو قسمت تقسیم شده است. میزها در انواع چوبی و بتنی ساخته می‌شوند. که در فضای عمومی هم مانند پارک‌ها موجود می‌باشد.
شرکت‎های تولید کننده انواع میز پینگ پنگ برای طرحی انواع میزهای پینگ پنگ باید استاندارهای مشخص شده را رعایت کرده و از چوب مناسب برای ساخت میز استفاده کنند.

میز تنیس | برنا یوز

راکت

یک راکت چوبی با روکش پلاستیکی، مخصوص این بازی است. بخش چوبی راکت به‌عنوان تیغه نامیده می‌شود.
راکت می‌تواند از جنس‌های چوب پنبه، فیبر شیشه‏‏‎ای، فیبر Balsa ،limba باشد. ۸۵% تیغه‌های ضخیم از چوب طبیعی می‌باشد. اندازه متوسط تیغه حدود ۱۷ سانتی‎متر (۶.۷ اینچ) و ۱۵ سانتی‎متر (۵.۹ اینچ) عرض دارد.
محدودیت رسمی تنها بر مسطح بودن و سختی تیغه تمرکز دارد. با چرخاندن راکت در طول بازی انواع مختلف بازده امکان‎پذیر است. یک طرف باید به رنگ قرمز و طرف دیگر سیاه باشد. بازیکن حق دارد قبل از مسابقه راکت حریف خود را بررسی کند و از رنگ آن مطلع شود. با وجود بازی سریع بازیکن می‌تواند ببیند که حریف از کدام طرف راکت برای ضربه زدن به توپ استفاده می‌کند. به‌غیر از آسیب دیدن راکت در موارد دیگر نمی‌توان در حین بازی راکت را تعویض کرد.
یادگیری مهارت‌های اکتسابی در بازی پینگ پنگ در موفقیت شما در بازی و مغلوب کردن حریف بسیار تاثیر‌گذار است.

شروع بازی

شروع بازی معمولا با سکه تعیین می‌شود. البته یکی از روش‌های دیگر پنهان کردن توپ و حدس زدن طرفین بازی می‌باشد. علاوه‎بر بازی دو نفره می‌توان بازی را با تعداد ۴ نفر بازیکن ادامه داد.

در یک بازی اگر پس از ۱۰ دقیقه ناتمام باقی ماند یا کمتر از ۱۸ امتیاز نتیجه داشت داور بازی را متوقف کرده و مجددا شروع می‌کند.
ضربه‌های تنیس روی میز به دسته‌های تهاجمی و دفاعی تقسیم می‌شود. در شرق آسیا هم مثل اروپا تنیس روی میز بازی محبوبی به‌شمار می‌رود. ۶۰% از قهرمانی مردان جهانی به چین می‌رسد. والدنر سوئدی بازیکنی است که به تنهایی در بازی‌های المپیک، مسابقات جهانی و جام جهانی در سال ۱۹۹۲ به قهرمانی رسیده است.

ساخت میز تنیس

دانستنی‌های تنیس روی میز

تنیس روی میز یک بازی سرگرم کننده است. بازی روی میز مخصوص انجام می‌‌شود. تجهیزات بازی عبارت است از راکت و توپ.
تنها جنبه‎ی سرگرمی و هیجان این بازی را نباید در نظر بگیریم، بلکه تنیس روی میز به ‌عنوان یک ورزش واقعی و بزرگ در سطح جهانی شناخته شده است.

افراد در هر سنی و جنسی می‌‌توانند یک بازیکن حرفه‌ای شده و از ورزش تنیس لذت ببرند. از مهم‌ترین تجهیزات بازی، میز است که می‌‌توان آن را با قیمت مناسب از تولیدی‎هایی که در زمینه‌ی تولید میز تنیس به صورت تخصصی فعالیت می‎کنند، تهیه کنیم.
منزل هم می‌‌تواند محیط مناسبی برای این ورزش باشد. تمرین‌های منظم و مرتب زیادی لازم است تا در این بازی پیشرفت کنید.
حداقل بازیکنان در هر بازی دو نفر و حداکثر چهار نفر می‌‌باشد. به‌طور معمول زمان بازی ۳۰ دقیقه می‌باشد. تنیس روی میز یک ورزش برای عامه‌ی مردم است و پذیرش قابل قبولی در سطح جهان دارد.
منشا اصلی تنیس روی میز تا حد زیادی ناشناخته است، اما نوعی از این ورزش در اواخر دهه‌ی ۱۸۰۰ در انگلستان به ثبت رسیده است.

نام این ورزش بعد‌ها در اوایل دهه‌ی ۱۹۰۰ به پینگ پنگ معروف شد. فدراسیون بین المللی و انجمن تنیس روی میز ایالات متحده تاسیس شد.
در واقع تنیس یک ورزش کامل است که بسیار هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده است.

این ورزش از سال ۲۰۰۰ تاکنون تغییرات زیادی را تجربه کرده است. تغییر از بازی ۲۱ امتیازی به یک بازی ۱۱ امتیازی، قوانین دیر توپ در هنگام بازی و تغییر جنس توپ از سلولوئید به پلاستیک از این موارد می‌باشد.

توپ پلاستیکی (پلی) در سال ۲۰۱۴ جایگزین توپ سلولوئیدی شد. راکت این ورزش هم نیاز به نگهداری و مراقبت دارد.

میز تنیس | برنا یوز

جزئیات مهمی را در مورد این ورزش ذکر می‌کنیم.

  1. انگشت اشاره باید روی راکت بوده و زاویه‌ی انگشت در حدود ۱۰۰ درجه به دسته نگه داشته شود.
  2. سطح راکت برای ضربه فورهند با انگشت میانی، انگشت سوم و انگشت شست باید نگه داشته شود.
  3. انگشت شست باید در بالای دسته قرار بگیرد.
  4. قسمت پایین تیغه راکت بین قسمت وسط انگشت شست و اشاره باشد.
  5. دو انگشت و تیغه راکت به‌طور موازی با هم عمل می‌کنند.

برخی از اشتباهات رایج در گرفتن راکت:

  1. وقتی که انگشت اشاره در نزدیک وسط سطح راکت قرار می‌گیرد، موازی با انگشت شست و راکت نیست و در نتیجه مچ دست به خوبی کار نمی‎کند.
  2. وقتی انگشت و راکت درست در وسط سطح راکت باشد ضربه به راحتی زده می‌شود اما ضربه‌های بک دهنده دشوار می‌شود.
  3. انگشت شست در حال چرخش است و انگشت اشاره در وسط قرار دارد.
  4. تغییر‎پذیری مداوم در سطح راکت انعطاف‎پذیری حرکت مچ دست را کاهش می‌دهد.
  5. قرار دادن انگشت اشاره در پایین تیغه راکت در حال خم، ضربه‌های بک هند را دشوار می‌کند.

علاوه بر اطلاعات بالا مهم‎ترین عامل تمرین ذهنی برای تنیس روی میز می‌‌باشد که باید قبل از شروع بازی یا حتی روز قبل انجام دهند.

کدام راکت برای بازی تنیس روی میز مناسب است؟

قبل از انتخاب راکت مناسب باید مواردی را در نظر بگیرید. شما چه نوع بازیکنی هستید؟

بازی تنیس روی میز را به چه منظوری انجام می‌دهید؟ سرگرم‎شدن با خانواده یا این‎که این ورزش را به‎طور حرفه‎ای بازی می‌کنید.
اگر قصد دارید برای سرگرمی بازی کنید شاید انتخاب راکت اهمیت خاصی نداشته باشد. در این صورت می‌توان انواع مختلف راکت را امتحان کنید و ببینید کدام یک برای شما بهتر است و از بازی با آن لذت می‌برید.
اگر بازی تنیس روی میز برای شما جنبه‎ی سرگرمی دارد، می‌توانید برای انتخاب انواع میزهای پینگ پنگ از شرکت‎هایی که در زمینه‌ی تولید و پخش میز پینگ پنگ مشغول به کار هستند، مشاوره و راهنمایی بگیرید.

بعضی از راکت‌ها ساده‌تر هستند. با نگه داشتن راکت می‌توانید آن را تا حدی بسنجید. هر دو ضربه فورهند و بک هند را با آن امتحان کنید تا دست شما راحت باشد. یکی از انواع آن راکت سنتی چینی است که مزایای زیادی دارد. ما نمی‎توانیم نوع خاصی را به شما توصیه کنیم چون این راکت‌ها تخصصی بوده و برای بازیکنان حرفه‎ای مناسب هستند. چون قصد شما فقط سرگرمی است پس هر راکتی که در دستتان راحت است می‌توانید انتخاب کنید.

ممکن است بازی را برای سرگرمی انجام می‌دهید و تا‎حدی هم هدف رقابتی آن را در نظر دارید.
راکت‌های کم عمق‌تر که انعطاف‎پذیری خوبی داشته باشند می‌توانند قدرت حرکت بیشتری به دست شما بدهند.
سرعت راکت می‌تواند مناسب باشد. در نوسانات کوتاه این سرعت اضافی راکت برای تولید قدرت اضافی و چرخش مفید می‌باشد و در ورزش رقابتی تنیس روی میز می‌تواند قابل توجه باشد.

اگر می‌خواهید بعدا به رقابت بپردازید روی راکت‌های کم‎عمق کار کنید. اما می‌توانید بعد‌ها آن را به نسبت بازی خود تنظیم کنید.
با رعایت قوانین و مقررات تنیس روی میز به همراه تمرین و ممارست و هم‌چنین تمرین‎های ذهنی، شما به بازیکن حرفه‎ای تبدیل خواهید شد.

0 پاسخ

پاسخ دهید

میخواهید به بحث بپیوندید؟
مشارکت رایگان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *